W związku z końcowym etapem prac nad raportem, który jest wspólnym przedsięwzięciem Towarzystwa Ekonomistów Polskich i Europejskiego Funduszu Rozwoju Wsi Polskiej 16 października w Warszawie odbyła się trzygodzinna dyskusja nad wnioskami i rekomendacjami, płynącymi z analiz cząstkowych i rekomendacjami dla polityków gospodarczych.
„Polityka docelowego modelu rolnictwa, w którym dominują duże gospodarstwa rodzinne (jej podstawę stanowi art. 23 Konstytucji), jest niewątpliwe polityką prawidłową, ale nie może dyskryminować innych grup gospodarstw. Tymczasem obecny rząd (a także poprzednie) dąży do stopniowej likwidacji gospodarstw wielkoobszarowych, stanowiących ważną i efektywną, a równocześnie niewielką część polskiego rolnictwa. Jest to działanie co najmniej niewłaściwe ponieważ wieloletnia dzierżawa państwowych nieruchomości rolnych sprawdziła się jako efektywna forma gospodarowania i powinna być kontynuowana, w tym także przez osoby prawne, a zwłaszcza spółki utworzone przez byłych pracowników Państwowych Gospodarstw Rolnych. Wyłączenia gruntów z wielkotowarowych dzierżaw (na gruntach tych mają być zorganizowane gospodarstwa rodzinne) pod groźbą nieprzedłużenia umów, wprowadzone ustawą z 16 września 2011 r. są naruszeniem zasady trwałości umów. Konieczne jest zatem rozwiązanie, które umożliwi dzierżawcom kontynuowanie zawartych umów”.
Ten wniosek i rekomendacja wraz z kilkunastoma innymi były przedmiotem dyskusji członków zespołu projektowego i zaproszonych ekspertów specjalizujących się w ekonomice rolnictwa oraz doświadczonych polskich negocjatorów Wspólnej Polityki Rolnej. Projekt i rekomendacje są przygotowane w kluczowym dla rolnictwa i wsi polskiej momencie finalizowania prac nad modyfikacjami WPR i ustalania wielkości i struktury budżetu na WPR na kolejny siedmioletni okres finansowy.