Elżbieta Adamowicz
Pracuje w Kolegium Analiz Ekonomicznych SGH. Absolwentka SGPiS, od ukończenia studiów pracownik Katedry Ekonomii, początkowo na Wydziale Handlu Wewnętrznego, przekształconej w procesie reformy uczelni w Katedrę Ekonomii I Kolegium Analiz Ekonomicznych. Od 1996 dyrektor Instytutu Rozwoju Gospodarczego. Kieruje badaniami koniunktury gospodarki polskiej. W wyniku tych badań zgromadzono bezcenne dane źródłowe, opisujące dynamikę procesów gospodarczych w Polsce w okresie transformacji . Prof. dr hab. E. Adamowicz jest członkiem rady naukowej Centre for International Research on Economic Tendency Surveys (CIRET).
Leszek Balcerowicz
Profesor SGH, kierownik Katedry Międzynarodowych Studiów Porównawczych. Założyciel (2007) FOR – Forum Obywatelskiego Rozwoju i przewodniczący jego Rady. Współzałożyciel TEP i przewodniczący Towarzystwa w l. 2009-2011. Przewodniczący Rady Fundacji CASE – Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych w l. 1992-2000. B. przewodniczący Rady brukselskiego instytutu Bruegel. Członek prestiżowej Group of Thirty (G-30), międzynarodowej grupy doradczej z siedzibą w Waszyngtonie, założonej przez P. Volckera. Wicepremier i minister finansów w trzech rządach III RP (1989-90; 1990-1991; 1997-2000). Prezes NBP w l. 2000-2007. Absolwent SGPiS (1970), tam się doktoryzował (1975) i habilitował. Absolwent (1974) studiów MBA w St. John’s University (Nowy Jork). Doktor honoris causa ponad 20 uczelni krajowych i zagranicznych. Otrzymał prestiżowe nagrody krajowe i międzynarodowe (w tym Milton Friedman Prize for Advancing Liberty, 2014), oraz odznaczenia, w tym w szczególności najwyższe odznaczenie państwowe Order Orła Białego.
Krzysztof Błędowski
Ekonomista z ponad dwudziestoletnim stażem w przemyśle i finansach. Obecnie pełni funkcję dyrektora ds. badań ekonomicznych w Manufacturers Alliance for Productivity and Innovation. Oprócz analiz ekonomicznych prowadzi warsztaty dokształcające dla wyższej kadry kierowniczej firm przemysłowych. Uprzednio pracował nad programami pożyczkowymi dla krajów Afrykańskich w Międzynarodowym Funduszu Walutowym, jako strateg inwestycyjny i ekonomista w Commerzbank Central Europe oraz w Pioneer Pierwszym Polskim Funduszu Powierniczym oraz badał cykle koniunkturalne USA w firmie Cahners Economics.
Henryk Ćwikliński
Profesor Uniwersytetu Gdańskiego. Założyciel Katedry Polityki Gospodarczej w U.G. w 1990r. Współzałożyciel TEP (przez jedną kadencję członek Rady TEP). Najważniejsza pozycja autorska- podręcznik „Polityka Gospodarcza” (4 wydania aktualizowane- łącznie ok. 13 tys. egz.-ostatnie 2004). Promotor 220 magistrów i 11 doktorów ekonomii. Członek European League for Economic Cooperation i Regional Studies Association. Współpraca z Baltic Ports Organization i mediami na Pomorzu.
Witold Gadomski
Dziennikarz, publicysta „Gazety Wyborczej”.
Ukończył w 1977 studia na Wydziale Ekonomicznym Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 80. współpracował z pismami opozycyjnymi, był m.in. redaktorem miesięcznika „Niepodległość”. W pierwszej połowie lat 90. Był zastępcą redaktora naczelnego „Gazety Bankowej” oraz redaktorem naczelnym tygodnika „Cash” i dziennika „Nowa Europa”.
Należał do założycieli Kongresu Liberalno-Demokratycznego, był współautorem programu gospodarczego tej partii. Po porażce tego ugrupowania w 1993 wycofał się z działalności politycznej.
Od 1997 publikuje w „Gazety Wyborczej”, zajmuje się tematyką gospodarczą.
Autor książki Leszek Balcerowicz (2006), będącej biografią byłego wicepremiera i ministra finansów.
W 2000 został laureatem Nagrody Kisiela. Dwukrotny laureat głównej nagrody dziennikarskiej przyznawanej przez NBP, Agencję Reutersa i SDP.
W latach 1995-2005 wykładowca w Wyższej Szkole Komunikowania i Mediów Społecznych im. Jerzego Giedroycia w Warszawie.
Andrzej Kondratowicz
Wiceprzewodniczący Rady TEP. Profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS w Warszawie i wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim. Doktor habilitowany nauk ekonomicznych (habilitacja i doktorat UW), magister UW i State University of New York @ Stony Brook. Członek założyciel TEP, członek Komitetu Prognoz Polska 2000 Plus przy Prezydium PAN, Rady Centrum im. Adama Smitha w Warszawie, Światowej Sieci Wolności Gospodarczej przy Fraser Institute w. Były prorektor Olympus Szkoły Wyższej w Warszawie (1995-2007). W 1991 visiting professor w School of European Studies, University of Sussex w Brighton w Wielkiej Brytanii.
Witold Kwaśnicki
Profesor w Instytucie Nauk Ekonomicznych na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego (kieruje Zakładem Ogólnej Teorii Ekonomii). W 1976 roku ukończył studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej, uzyskując tytuł magistra inżyniera elektroniki o specjalności ‘systemy cybernetyki technicznej’. W 1980 roku obronił pracę doktorską w Instytucie Cybernetyki Technicznej PWr pt. Symulacja pewnej klasy ewolucyjnych procesów rozwoju. W 1995 roku habilitował się na Wydziale Zarządzania i Informatyki Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu uzyskując stopień doktora habilitowanego nauk ekonomicznych o specjalności ‘teoria wzrostu gospodarczego’. Jego zainteresowania badawcze to ekonomia ewolucyjna, procesy innowacyjne, teoria wzrostu gospodarczego, historia myśli ekonomicznej.
Jest inżynierem i ekonomistą z wykształcenia oraz liberałem i ‘wolnorynkowcem’ z przekonania.
Michał Ogórek
Dziennikarz, felietonista, satyryk. Autor książek: „Polska Ogórkowa”, „Kiełbasa i sznurek”, ostatnio „Na drugie Stanisław” – napisanej razem z prof. Jerzym Bralczykiem. Komentuje życie polityczne w „Gazecie Wyborczej” oraz w tygodniku „Angora”.
Kamil Pruchnik
Ekonomista, student IV roku studiów doktoranckich w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Latem 2012 r. odbył staż naukowy na Georgetown University w Waszyngtonie. Obecnie specjalista w Biurze Zarządu HSBC Bank Polska SA. W latach 2014 – 2015 ekonomista w Instytucie Ekonomicznym w Narodowym Banku Polskim. W październiku 2014 r. był członkiem Polskiej delegacji do Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku. W latach 2012-2013 pracował jako konsultant w biurze głównego ekonomisty Banku Światowego w Waszyngtonie. Fundator oraz Prezes stowarzyszenia Młodzi Reformują Polskę (http://mlodzireformujapolske.pl/), którego celem jest przygotowanie strategii gospodarczej (pisanej przez młodych Polaków), która uchroni Polskę przed wpadnięciem w pułapkę średniego dochodu. Zwycięzca wielu stypendiów oraz konkursów, m.in.: laureat Youth Innovation Fund Banku Światowego, pierwszej edycji Diamentowego Grantu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, zwycięzca konkursu Młody Ekonomista Towarzystwa Ekonomistów Polski czy stypendium fundacji im Lesława Pagi.
Kazimierz Tarchalski
Doktor ekonomii, w 1977 roku wyemigrował do Australii, gdzie pracował m. in. na University of Sydney i w administracji federalnej Australii oraz jako doradca w Ministerstwie Finansów Papui Nowej Gwinei. Po 1989 roku wykładał gościnnie ekonomię, finanse publiczne i zagadnienia gospodarek Dalekiego Wschodu na kilku polskich uniwersytetach. Obecnie wykłada i prowadzi badania w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Jest autorem kilkudziesięciu publikacji naukowych. Ostatnio ukazały się Ryzyko moralne a wiosna i jesień Zachodu (2013) oraz Ekonomia polityczna Unii Europejskiej (2014).
Jan Winiecki
Członek Rady i współzałożyciel TEP. Członek Rady Polityki Pieniężnej. Absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki oraz Uniwersytetu Warszawskiego, kierownik Zakładu Polityki Gospodarczej Centrum Informacji Naukowej Technicznej i Ekonomicznej (1971-1973), pracownik naukowego Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych (1973-1982), a następnie Zakładu Nauk Zarządzania Polskiej Akademii Nauk (1982-1984).W latach 1994-2003 zajmował stanowisko profesora i kierownika Katedry Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych na Europejskim Uniwersytecie-Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Od 2003 r. profesor nadzwyczajny w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie.
Bohdan Wyżnikiewicz
Wiceprzewodniczący Rady, p.o. Przewodniczącego Rady TEP, członek założyciel TEP. Doktor nauk ekonomicznych (UW, 1984), absolwent ekonometrii (SGPiS, 1970). Stypendysta Fulbrighta (1975/1976). W latach 70. pracował jako statystyk w GUS, w latach 1991-1992 na stanowisku prezesa. Inne miejsca pracy: Europejska Komisja Gospodarcza ONZ (1977-1980), Instytut Polityki Naukowej (1982-1984), Instytut Nauk Ekonomicznych PAN (1985-1990). Od 1992 roku w Instytucie Badań nad Gospodarką Rynkową. Członek Komitetu Prognoz Polska 2000 Plus przy Prezydium PAN, Członek Naukowej Rady Statystycznej w GUS, członek Rady Naukowej przy Ośrodku Badawczym PARP, komentator i publicysta gospodarczy.